น้ำตาสาวดอกคำใต้ + เอื้องดิน
อุมาพร บัวพึ่ง & สุเทพ วงศ์กำแหง
http://www.swfcabin.com/swf-files/1393699458.swf
สงสารโอ้ดอกคำใต้ สดสี
ต้องมีราคีมัวหมอง
ใครเห็นใครมองต่างหมายปองชมเล่น
กลีบขยายหอมกำจายงามเด่น
แต่มีกรรมเวร เพราะลำเค็ญยากไร้
น้ำใจน่าควรบูชาเทิดทูน
ช่วยเกื้อกูลมารดาประชดชีวาที่เลี้ยงมาจนใหญ่
มอบชีวีทั้งยอมพลีกายให้
สู้ตรมข่มใจยามที่ชายเชยชม
เพิ่งรู้คู่เคล้าแดดเผายืนต้นใกล้มือคนสอย
อยากกลับคืนดอยเหลือรอยระทม
ต้องฝืนขื่นขมชอกช้ำร่ำไห้
เหมือนคำใต้คอยฝน
น้ำตาคำใต้ร่วงรินสิ้นสาวเมื่อมีคาวติดตัว
ชีวิตมืดมัวต้องเสียตัวหมองหม่น
ร่วงโรยไปเหมือนคำใต้ยืนต้น
ปวดใจสู้ทนขาดผู้คนเห็นใจ
สวยเอยเจ้าดอกกล้วยไม้เอื้องดิน
กลิ่นรวยรินตามลม
น้ำค้างพร่างพรมช่อพริ้วลม แล สล้าง
สดฉวีสีเจ้างามไม่สร่างเจ้าซ่อนอยู่กลาง
หว่างพฤกษ์พงแดนไพร
เขาชมว่าเจ้างามนักน่าถอม
กว่าพยอมใดๆถ้าแม้นว่าใครเด็ดแล้วไปชมเล่น
ดอกจะหรูถึงจะดูงามเด่น
แต่เจ้าก็เป็นดอกไม้ในดงดอย
* ผึ้งรู้จักเคล้าแดดเผายืนต้น
ใกล้มือคนสอย
เจ้ามาลืมดอยฉันพลอยอาวรณ์
กลีบสวยเรียงซ้อนจะช้ำไปก่อนมวลภมรจะรู้
ถึงบานอยู่ในกระเช้า สดสี
แต่ยังมีคนจองชะแง้ แล มองต่างหวังปองชมอยู่
สิ้นหน้าฝนคล้ายดังคนคอยคู่ไม่น่าชื่นชู
ดอกพลัดพรูโลมดิน *
<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>
อุมาพร บัวพึ่ง & สุเทพ วงศ์กำแหง
สงสารโอ้ดอกคำใต้ สดสี
ต้องมีราคีมัวหมอง
ใครเห็นใครมองต่างหมายปองชมเล่น
กลีบขยายหอมกำจายงามเด่น
แต่มีกรรมเวร เพราะลำเค็ญยากไร้
น้ำใจน่าควรบูชาเทิดทูน
ช่วยเกื้อกูลมารดาประชดชีวาที่เลี้ยงมาจนใหญ่
มอบชีวีทั้งยอมพลีกายให้
สู้ตรมข่มใจยามที่ชายเชยชม
เพิ่งรู้คู่เคล้าแดดเผายืนต้นใกล้มือคนสอย
อยากกลับคืนดอยเหลือรอยระทม
ต้องฝืนขื่นขมชอกช้ำร่ำไห้
เหมือนคำใต้คอยฝน
น้ำตาคำใต้ร่วงรินสิ้นสาวเมื่อมีคาวติดตัว
ชีวิตมืดมัวต้องเสียตัวหมองหม่น
ร่วงโรยไปเหมือนคำใต้ยืนต้น
ปวดใจสู้ทนขาดผู้คนเห็นใจ
สวยเอยเจ้าดอกกล้วยไม้เอื้องดิน
กลิ่นรวยรินตามลม
น้ำค้างพร่างพรมช่อพริ้วลม แล สล้าง
สดฉวีสีเจ้างามไม่สร่างเจ้าซ่อนอยู่กลาง
หว่างพฤกษ์พงแดนไพร
เขาชมว่าเจ้างามนักน่าถอม
กว่าพยอมใดๆถ้าแม้นว่าใครเด็ดแล้วไปชมเล่น
ดอกจะหรูถึงจะดูงามเด่น
แต่เจ้าก็เป็นดอกไม้ในดงดอย
* ผึ้งรู้จักเคล้าแดดเผายืนต้น
ใกล้มือคนสอย
เจ้ามาลืมดอยฉันพลอยอาวรณ์
กลีบสวยเรียงซ้อนจะช้ำไปก่อนมวลภมรจะรู้
ถึงบานอยู่ในกระเช้า สดสี
แต่ยังมีคนจองชะแง้ แล มองต่างหวังปองชมอยู่
สิ้นหน้าฝนคล้ายดังคนคอยคู่ไม่น่าชื่นชู
ดอกพลัดพรูโลมดิน *
<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>