เพลงสุนทราภรณ์ทำนองไทย (๓) กระแต

[เมืองโบราณ]

• Bookmark
• Permalink
• Tweet
• Share
• PM

เพลงกระแต

คำร้องโดย แก้ว อัจฉริยะกุล
ทำนองโดย เอื้อ สุนทรสนาน
ดัดแปลงทำนองไทยเดิม "กระแตเล็ก"
ขับร้องบันทึกเสียงครั้งแรก โดย วินัย จุลละบุษปะ-ชวลีย์ ช่วงวิทย์

<a href="http://www.swfcabin.com/swf-files/1356674978.swf" target="_blank" class="new_win">http://www.swfcabin.com/swf-files/1356674978.swf</a>

(ช) น้องรักพี่เอยเจ้าอย่าเลยแรมรา เจ้านัดมาพี่ก็มาภิรมย์ เสียงเจ้าพลอดออดคำฉ่ำใจเชยชม รื่นรมย์อุรา
(ญ) สวนรักนี้เพลินใจ นั่งโคนไม้พักใจดีกว่า น้องจะหนุนตักพี่ ผ่อนฤดีเคยมา รักจะเพลินอุรา ใต้พฤกษาเย็นใจ อุ๊ย อะไร
(ช) ไหนอะไร
(ญ) เห็นไวไว
(ช) เอ๊ะ อะไร
(ญ) กระโดดได้ปราดเปรียว
(ช) อ๋อ กระแตแน่เทียว เห็นประเดี๋ยวเดียวกระโดดหายไป
(ญ) พี่อย่าปราดเปรียวดังเช่นกระแต รักแล้วผันแปรแล่นโลดหนีไกล
(ช) เพราะมิใช่กระแตพี่ไม่แปรดวงใจ รักเจ้ายิ่งกว่าใคร ทราบเอาไว้ดวงตา
(ญ) พี่อย่าเป็นเช่นกระแต
(ช) จ๊ะ พี่ไม่เป็นเช่นกระแต
(ญ) รักแท้แน่ไฉน
(ช) รักแท้แน่ใจ
(ญ) รักอย่าลุกโลดโดดไป
(ช) รักไม่ลุกโลดโดดไป พี่สิไม่ไป สำคัญทรามวัย จากพี่ไปแล้วไม่คืนมา
(พร้อม) รักสัญญาต่อกันจะผูกพันวิญญาณ์ รักดังคำพูดจาว่าไม่เหมือนกระแต